lunes, 3 de enero de 2011

El desconcierto

¡Música! Tranquilizante, exagerado, inquietud, y temor, agravado por los cambios de tono y agudos. La historia va corriendo, a un ritmo frenético, con grandes emociones, deleite, y muy temerosa. Llegamos al punto fuerte, grandes timbres recaen sobre nosotros invadiendo haciendo extensamente, ¡el desconcierto! Ya ha pasado todo, nos calmamos... pero no, ¡vuelve! Esta vez definitivamente, con sinceridad y decisión. ¡Así es todo! El desconcierto, nos clava la mirada, y no nos deja ir para que no seamos ignorantes. Ignorantes de nosotros mismos.
Sensaciones que dejan volar la imaginación totalmente, escrito escuchando la música del fragmento de un vídeo de la película "Paris je t'aime"

Música! Tranquil·litzant, exagerat inquietud, i temor, agreujat pels canvis de to i aguts. L’historia va corrent, a un ritme frenètic, amb grans emocions, delit, i molt temorosa. Arribem al punt fort, grans timbres recauen damunt nostre envaint-nos extensament, el desconcert! Ja ha passat tot, ens calmem... però no, hi torna! Aquest cop definitivament, amb sinceritat i decisió. Així es tot! El desconcert, ens clava la mirada, i no ens deix anar perquè no siguem ignorants. Ignorants de nosaltres mateixos.
Sensacions que deixen volar la imaginació totalment,  escrit escolta’n la musica del fragment d’un vídeo de la pel·lícula “Paris je t’aime”

3 comentarios:

  1. Marina, me gusta cómo escribes y te leo. Salva

    ResponderEliminar
  2. feliz año a todos aunque voi retardada.
    grácias Salva, yo en mi poco tiempo libre tambien intento hacer una visitita por tu rinconcito.
    Saludos!

    ResponderEliminar